Regelmatig en gezond eten vind ik een hele uitdaging. Van huis uit ben ik een echte broodeter. Iedere afvalpoging die ik heb gedaan strandde altijd weer op mijn intense voorkeur voor graanproducten. Maar nu ik de diagnose autisme plus depressie heb, en overal op het internet lees dat de juiste voeding kan helpen bij de symptomen daarvan, ben ik ineens veel gemotiveerder om mijn dagelijks brood te laten staan.
Ik leef in mijn hoofd, en juist dat hoofd weigert de laatste jaren dienst. Het is voortdurend bewolkt en mistig, ik kan me niet concentreren en bij de simpelste taken loop ik te stuntelen en klungelen. Alles wat ik vroeger fluitend deed, kost me nu erg veel moeite of lukt helemaal niet meer.
Althans, dat was de stand van zaken van medio 2016 tot eind 2019. Want in januari 2020 ben ik volgens de Paleo-methode gaan eten. En hoewel het veel te vroeg is om al juichend van de daken te schreeuwen dat ik een fix heb gevonden, is het resultaat tot nu toe wel veelbelovend. Mijn gemoed voelt wat lichter. Het lukt me weer om een boek te lezen zonder dat ik binnen een half uur in slaap val. Ik heb niet langer het gevoel dat het nooit meer goed met mij komt. Heel voorzichtig sluipt hoop mijn leven weer binnen.
Paleo eten
Paleo is niet perse erg makkelijk voor iemand als ik. Ik houd niet van koken noch van eten, en ben geneigd beide zolang uit te stellen tot ik bijna omval van de trek en dan maar weer afbakbrood in de oven gooi of een broodje shoarma laat bezorgen. Het eerste wat ik dus heb uitgevogeld, is hoe ik mijn broodlust kan bevredigen zonder dat er granen aan te pas komen. Nu bak ik twee keer per week muffins zonder granen, suiker en zuivel, en eet die als ontbijt en als tussendoortje als ik daar behoefte aan heb. De eerste keer vielen ze wat te droog uit omdat ik niet wist dat je geen mixer gebruikt maar een spatel, en dat je droge en natte ingrediënten in aparte kommen mengt en ze pas op het laatst samenvoegt. Nu ik het recept onder de knie heb, kost het me hooguit een kwartier om ze te maken.
Geen koffie maar chocolademelk
Ik heb gelijktijdig de koffie afgezworen, en drink in plaats daarvan iedere ochtend een grote beker warme chocolade, gemaakt van cacaopoeder, amandeldrink en een schepje erythritol. Cacao werkt stressverlagend maar geeft me evengoed dezelfde opkikker bij het wakker worden als koffie. Cacao helpt bovendien bij de aanmaak van blije stofjes (goed voor mijn depressie) en heeft een heleboel andere gezonde effecten. De smaak van koffie heb ik nooit echt lekker gevonden, en zonder melk, haver- of sojamelk (niet paleo-proof) vind ik die helemaal niet meer te drinken. Dat ik van koffie ook best hyper werd, merk ik pas nu ik het niet meer drink. Ik begin iedere dag dus met chocolademelk en een muffin, en voor het eerst sinds ik het ouderlijk huis verliet, lukt het me om iedere ochtend braaf te ontbijten.
Recept voor muffins
Verwarm de oven op 175 graden. Zet een bakblik met 12 muffinvormen klaar. Meng 150 gram kastanjemeel, 50 gram amandelmeel, 1 theelepel baksoda, 60 gram erythritol in 1 kom. Doe 60 gram kokosolie in een bakpan op een laag vuur en voeg 150 gram bosbessen uit de vriezer toe. Breek 6 eieren in een tweede kom. Voeg de gesmolten kokosolie en bosbessen toe en roer voorzichtig door elkaar. Voeg de inhoud van beide kommen samen en spatel rustig door elkaar. Vul de muffinvormen direct en bak ze in circa 25 – 30 minuten gaar. Als ze afgekoeld zijn, bewaar ik ze in een koektrommel. Daarin blijven ze een dag of 5 vers.
Kreeg de diagnose autisme rond haar vijftigste verjaardag na jarenlang worstelen met een burn-out die maar niet over wilde gaan. Schrijft over het leven, de liefde en de zin en de onzin van het bestaan.